27-09-2012
WMO beleidsplan 'Omzien naar elkaar'

In de raadsvergadering van 25 september jl. is het WMO beleidsplan 'Omzien naar elkaar' besproken. Het is een gezamenlijk stuk van de gemeenten Zwartewaterland en Staphorst. Als SGP-fractie vinden wij het een goede ontwikkeling dat niet alles meer op de staat afgewenteld kan worden. Daardoor komt er weer ruimte voor de diaconale taak van de kerken. Maar ook de mensen moeten weer omzien naar elkaar. Daarbij zijn voldoende vrijwilligers van groot belang. En juist dat staat in deze tijd onder grote druk, omdat betaalde arbeid voor iedereen noodzakelijk geacht wordt.
Hieronder kunt u de bijdrage lezen van Arie den Ouden, namens de SGP-fractie.

Voor het proces, het gezamenlijk opstellen van dit beleidsplan door Zwartewaterland en Staphorst, spreken wij onze grote waardering uit. Met het product zijn wij in grote lijn tevreden.

"Omzien naar elkaar", de moedgevende titel.

Het hele gebouw van de staatszorg in Nederland is gebouwd op de rechten van de mens. Ieder betaalt zijn premie, de zorgbehoevende kan zijn recht op zorg claimen en hij hoeft geen 'dank u wel' te zeggen. De SGP heeft daar altijd tegen gestreden. De SGP heeft altijd gewaarschuwd dat de sociale wetgeving, gebouwd op dit fundament, de warme barmhartigheid (ik bedoel: van mens tot mens) in de samenleving doodt. Dit proces is inderdaad al ver gevorderd. Het individualisme gedijt steeds beter in onze moderne samenleving. 'Ieder voor zich', is het uitgangspunt. En voor wie zichzelf niet kan helpen geldt: 'De staat voor ons allen'. Het zal duidelijk zijn dat wij deze levensstijl hartgrondig afwijzen. Een belangrijke christelijke notie is; dat barmhartigheid beter (of meer) is dan offerande. 'Omzien naar elkaar' is meer dan geld (belasting of premie) betalen…

Daarom achten wij de titel van dit beleidsplan: 'Omzien naar elkaar' met recht moedgevend. Tegelijk beseffen wij dat hier geen ideële omslag aan ten grondslag licht. De autonome mens geeft zich nooit gewonnen, maar: Het geld is gewoon op. Zie daar de oorzaak van de omslag! De God van Ekron is kennelijk onvermogend om te zorgen voor degene die in hem geloven. Het geld is op en daarom moeten we overstag. Het verdwijnen van het verzekerd recht in de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) ten opzichte van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) spreekt boekdelen. Er moet een harde bodem in de financiële put gelegd worden. Daar stemmen wij uiteraard graag mee in. Dat is hard nodig! En de kanteling van claimgericht naar resultaatgericht is een goed begin om hier vorm aan te geven.
Over de hoofdstukken 1 (Inleiding), 2 (Externe oriëntatie) en 3 (De gemeente, vier jaar later) hebben we geen opmerkingen. Op de visie in hoofdstuk 4 (Visie op de WMO) komen we aan het eind terug. Eerst een aantal opmerkingen over hoofdstuk 5, de verschillende prestatievelden:

Prestatieveld (PV) 1: Sociale samenhang en leefbaarheid
Wij vinden het van belang dat dorps- en wijkraden vanuit de burgers worden georganiseerd. Dan is er sprake van draagvlak en motivatie. Het heeft geen zin om dit als overheid met veel trekken en duwen te realiseren.

Het onderzoek naar een brede welzijnsstichting wachten we met interesse af.

PV 2: Preventieve ondersteuning bij opgroeien en opvoeden
Het Centrum voor Jeugd en Gezin (CJG) zit nog in de implementatiefase. Wij zijn benieuwd naar de eerste evaluatie. Wat ons betreft een pas op de plaats.

Het onderbrengen van het algemeen jeugdwerk bij het CJG heeft onze instemming.
* Vraag: Zijn er vaste contactmomenten met het vrijwillige jeugdwerk (Kerken, verenigingen etc.)? Dat lijkt ons wenselijk. Zie ook PV 3.

De voorbereiding van de transitie jeugdzorg naar gemeenten is een hele kluif, en zal de komende tijd veel aandacht vragen.

We hebben belangstelling voor de proef van het echtscheidingsspreekuur dat in Zwartewaterland loopt. Kunnen wij te zijner tijd kennis nemen van de evaluatie daar? We hebben de indruk dat dit gaat om de gevolgen van echtscheiding voor de kinderen (en dus voor de maatschappij) zoveel mogelijk te beperken.
* Kan de wethouder daar iets over zeggen? Dat initiatief is de moeite waard.

Maar voorkomen is beter dan genezen. Op dit terrein (de huwelijksethiek) zou er een omslag gerealiseerd moeten worden. Vanuit het kader van maatschappelijke ondersteuning ziet de SGP hier een belangrijke taak voor de gemeente weggelegd in het aanbieden van huwelijksmediation. Verantwoordelijke mensen die op dit terrein in de problemen zitten zullen hier ongetwijfeld gebruik van willen maken. Wij zouden al binnen deze planperiode graag mogelijkheden en onmogelijkheden op dit gebied onderzocht willen hebben.
* Hoe staat het college hier tegenover?

PV 3: Informatie, advies en ondersteuning
Waar willen we naar toe? Met de eerste twee hier genoemde streefdoelen stemmen wij graag in. (blz. 18)

1. Het collectief informeren van de burger over 'De kanteling'. Wat ons betreft een expliciete en regelmatig herhaalde oproep om naar elkaar om te zien. En dan wat ons betreft benadrukken, In de eerste plaats omdat dit menselijk is. Daarom is het ook wenselijk. Nog meer: het is een morele plicht.
* Is het een goed idee dat een aantal vrijwilligersorganisaties in de genoemde huis aan huis krant ruimte krijgt, misschien bij toerbeurt, om de boodschap wat dichter bij de inwoners te brengen? Ook een verzoek aan die organisaties om in hun eigen organen aandacht aan deze zaken te besteden lijkt ons goed. Daartoe kunnen ook gezamenlijke onderwerpen aangereikt worden, zodat eenzelfde onderwerp op eenzelfde tijd gemeentebreed in de belangstelling staat.

2. De koppeling met allerlei vrijwilligersorganisaties (Kerken, verenigingen etc.) zowel op beleidsniveau als op individueel hulpniveau. Wij hechten hier veel waarde aan.
* Is een vast contactmoment (1 x per jaar?) gezamenlijk of per organisatie een overweging waard?
In dit prestatieveld wordt ook gesproken (blz. 19) over de koppeling tussen WMO en arbeidsmarktbeleid en minimabeleid etc. De Wet werken naar vermogen zal hier ook wel bij horen, nemen we aan. Omdat hier een aparte notitie over komt, gaan we hier nu aan voorbij. .

PV 4: Stimuleren van vrijwilligerswerk en ondersteunen van mantelzorgers

De makelaarsfunctie maatschappelijke stage voor jongeren van het voortgezet onderwijs ligt voor Staphorst bij het Servicepunt Vrijwilligers Meppel.
* Wordt daarbij voor Staphorster jongeren toch in de eerste plaats gekeken naar mogelijkheden in Staphorst? Dan hebben wij daar het meeste profijt van. (Zie 5.4.5.)

De belangrijkheid van de vrijwilligersverzekering zal wel waar zijn. We signaleren hier een terugvallen in termen uit de zojuist afgezworen claimcultuur. Die cultuur waarderen we niet.

Vrijwilligerswerk zal in de toekomst steeds moeilijker worden, omdat steeds meer vrouwen betaald werken. Wij zien hier een knelpunt ontstaan, temeer daar dit werk financieel afgestraft (=ontmoedigd) wordt door de rijksoverheid.

* Wat wordt bedoeld met de belangrijke koppeling van activiteiten op het gebied van vrijwilligers en mantelzorgers met woonservicegebieden?

PV 9: Verslavingsbeleid
* In hoeverre doet de opmerking over wat scholen dienen te doen recht aan de verhoudingen? Behoort het bepalen van de lesdoelen tot de competentie van de gemeente? Alcoholvoorlichting aan schoolgaande kinderen lijkt ons overigens een goede zaak.
Tot zover over enkele prestatievelden.

Afsluitend:
Hoofdstuk 6 gaat over de financiering van het geheel. Er gaat veel geld om op dit beleidsterrein. In dit hoofdstuk worden ontwikkelingen geschetst, risico's benoemd, aannames gedaan etc. Hiermee keren we terug tot het uitgangspunt. In de visie op blz. 10 staat 'Op deze wijze is de WMO duurzaam en beter financieel beheersbaar uit te voeren'. Voorwaar niet onbelangrijk. Maar als dat de enige winst is, is het toch wat mager. Hier zou toch eigenlijk uitgesproken moeten worden: 'Op deze wijze kan de WMO een positieve bijdrage leveren aan het bevorderen van de deugd der barmhartigheid. Onze naaste lief te hebben is de hoogste intermenselijke waarde.'

Daarnaast biedt deze noodzakelijke, terugtrekkende beweging van de overheid aan kerken de mogelijkheid, door ruimhartige diaconale handreiking te doen, een ontvankelijker bodem te creëren voor haar geestelijke boodschap. We roepen de kerken in onze gemeente vanaf deze plaats op deze kans met beide handen aan te grijpen.

terug >>