|
01-10-2011 In de raadsvergadering van 27 september jl. is de startnotitie
Wmo-beleidsplan 2012-2015 'Omzien naar elkaar' besproken. Er is door de
SGP op gewezen dat in het verleden steeds meer verantwoordelijkheden door
de staat werden overgenomen. Een ontwikkeling die wij niet gezocht hebben.
Gelukkig is nu weer een kentering zichtbaar. Eigen verantwoordelijkheid
en zorgen voor elkaar zijn nu belangrijke criteria. Sinds het begin van de twintigste eeuw heeft er een doorlopende ontwikkeling plaatsgevonden op staatkundig gebied, waarbij steeds meer verantwoordelijkheden van mensen overgenomen werden door de staat. 'Vadertje staat zal het wel voor u regelen'. Dit werd overigens leuk gebracht naar de mensen: U hebt voortaan recht op en noemt u dan maar op. De SGP (let wel, de oudste politieke partij in ons land) heeft haar ontstaan zelfs deels aan deze ontwikkeling te danken. Dat wil zeggen: In reactie op deze ontwikkelingen. Een gevleugeld SGP-woord uit de twintiger jaren van de vorige eeuw was dat de Staat haar burgers collectief onder curatele stelde. De SGP heeft deze ontwikkeling niet tegen kunnen houden. Met name dat de mensen bevrijd werden uit allerlei afhankelijkheidsrelaties, en een recht konden doen gelden op allerlei voorzieningen van overheidswege, is geweldig aangeslagen. In de visie van deze startnotitie lezen we nu: "Eigen verantwoordelijkheid en zorgen voor elkaar is het devies". Het hoeft geen betoog dat de SGP deze insteek omarmt. De piramide op pagina twee van de statnotitie spreekt ons bijzonder aan. Eerst eigen verantwoordelijkheid, dan familie, buren, kerk, verenigingen etc. Daarna de algemene voorzieningen, en daarna individuele en collectieve voorzieningen. Soberheid en doelmatigheid hebben wat ons betreft niet alleen te maken met beperkte financiële middelen. Overheidsbeleid moet hier gewoon altijd aan voldoen. Dit is overigens niet in tegenspraak met ruimhartigheid, daar waar het nodig is. In dit kader kijkt de SGP uit naar landelijke wetgeving betreffende het toepassen van een vermogenstoets. Hoe eerder hoe liever. Dat heeft alles te maken met wat we lezen bovenaan blz. 5, waar geschreven wordt over 'de kanteling' dat het niet gaat om de vraag waar iemand recht op heeft, maar om de vraag wat iemand nodig heeft. Daar stemmen wij volledig mee in. Als de vermogenstoets ingevoerd is, leidt dat automatisch
tot het onderscheid: Wat iemand materieel nodig heeft, en wat iemand financieel
nodig heeft. Heel kort door de bocht: Als iemand een traplift nodig heeft,
maar hij is financieel draagkrachtig genoeg, dan heeft hij hem financieel
gezien niet nodig. Kerngericht werken heeft onze instemming. Wel pleiten wij voor opname van de kerk in het WMO-netwerk per dorpskern. Bij punt 5.6 'ontwikkeling brede welzijnsstichting' denken wij sterk aan de paarse krokodil. Als afstemmingsoverleg over te voeren beleid kan het een meerwaarde hebben, maar bureaucratie ligt hier zeker op de loer.
Prestatieveld 2 Prestatieveld 3 Prestatieveld 4 Heel opvallend vinden wij de totale afwezigheid van de kerk in dit stuk. In Staphorst heeft de kerk gelukkig nog een meer dan marginale plaats in de maatschappij. Dat moeten we als overheid niet willen negeren. Via diverse kerken worden verschillende vormen van mantelzorg verleend. De SGP vindt dat een waardevolle bijdrage aan behoeftige mensen. terug >> |
|